آتش دل

ترانه ؛؛ آتش دل
خواننده ؛؛ قمر الملوک وزیری
آهنگساز ؛؛ مرتضی‌ نی‌ داوود
شاعر ؛؛ حسین پژمان بختیاری


آتشی در سینه دارم جاودانی
عمر من مرگیست نامش زندگانی
رحمتی کن کز غمت جان می سپارم
بیش ازین من طاقت هجران ندارم
کی نهی برسرم پای ای پری از وفا داری ؟
شد تمام اشک من بس درغمت کرده ام زاری
نو گلی زیبا بود حسن و جوانی
عطر آن گل رحمت است و مهربانی
ناپسندیده بود دل شکستن
رشته الفت و یاری گسستن
کی کنی ای پری ترک ستمگری ؟
می فکنی نظری آخر به چشم ژاله بارم
گر چه ناز دلبران دل تازه دارد
ناز هم معبود من اندازه دارد
هیچ گر ترحمی نمی کنی بر حال زارم
جز دمی که بگذرد از چاره کارم
دانمت که بر سرم گذر کنی ز رحمت اما
آن زمان که بر کشد گیاه غم سر از مزارم

دلتنگی

دلتنگی یعنی
دوستت دارم حتی از دور!

سید محمد مرکبیان

تو برو خود را باش!

عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت
که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت

من اگر نیکم اگر بد تو برو خود را باش
هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت

همه کس طالب یارند چه هشیار و چه مست
همه جا خانه عشقست چه مسجد چه کنشت

سر تسلیم من و خشت در میکده ها
مدعی گر نکند فهم سخن گو سر و حشت

نا امیدم مکن از سابقه لطف ازل
تو پس پرده چه دانی که چه خوبست و که زشت

نه من از پرده تقوی به در افتادم و بس
پدرم نیز بهشت ابد از دست بهشت

حافظا روز ازل گر به کف آری جامی
یکسر از کوی خرابات برندت به بهشت

انسانم آرزوست

گفتند یافت می نشود گشته ایم ما
گفت آنکه یافت مینشود آنم آرزوست